Evet o benim herşeyim....Bende Türkiye deki hemen hemen herkes gibi O'nun şarkılarıyla büyüdüm ve büyüyorum. Ama benim Sezen Aksu'ya olan sevgim biraz daha farklı biraz daha fazla. Daha ilkokuldaydım tüm şarkılarını ezbere bilirdim. Sevinirdim şarkısıyla , ağlardım şarkısıyla , gülerdim şarkısıyla, aşık olurdum şarkısıyla.... Hala da öyle birşey değişmedi...Bazen düşünürüm dünyadaki herkesin hayata bakış açısı Sezen Aksu gibi olsaydı ne kadar güzel olurdu...O yeri geldi "Masum değiliz "dedi...Yeri geldi "Ölümde doğum kadar doğaldır " diyerek kaybetmişlerimize üzülmemizi biraz da olsa azalttı.
Tam 6 tane kalın birer defterlerden oluşan arşivim var ...Burada Sezen !in tüm hayatı yaşadıkları var ...Çok mühim ve dünyalara bile asla değişmiyeceğim albümler bunlar.... Aslında bunların hepsini tüm herkesle paylaşmak isterdim . Kİmbilir belki günün birinde olur ...
Sene 1994 aylardan mayısdı. Ben henüz 15 yaşındaydım ... Bostancı Gösteri Merkezi'nde o zamanlar Sezen Aksu , Sertab Erener ve Levent Yüksel muhteşem bir müzik ziyafeti sunuyorlardı bizlere...Gitmiş olanlar güzel bir gülümsemeyle hatırlıyorlardır şimdi .Gidememiş olanlarda gerçekten çok şey kaçırdılar.
Lafı daha fazla uzatmayayım , annem gişe ye gitmiş -ki o zamanlar internetden falan bilet alınmıyordu - en önde bilet almıştı bana... Dünyalar benim olmuştu. O 2-3 saat var ya benim için paha biçilmez güzellikteydi . Konser başladı ...Önce Sertab ile Levent çıktılar .O eşsiz yorumlarıyla o hala unutulmayan şarkılarını sundular. Tabi ben hem süper şarkılar dinleyip büyüleniyordum hem de acaba Sezen'e birşeymi oldu niye çıkmıyor diye yanımdaki arkadaşımın başının etini yiyordum. Sonra önce dumanlar ardından benim yaşama nedenim , herşeyim Sezen çıktı sahneye. Heyecandan kalbim duracaktı ilk kez O'na bu kadar yakındım . Dinledim doya doya, içime çeke çeke şarkılarını.... O dönem onun hakkında haberleri yazmaya başlamıştım ve o gün için değil sürekli yanımda taşıyordum koca koca defterleri ...Uğur getiriyordu bana... Bide bir çantam vardı hani bilirsiniz bir dönem modaydı asker çantaları, her yerinde Sezen Aksu yazıyordu , o çantayla yaşıyordum adeta.... Sonra yanımdaki arkadaşım neden o hazırladığım defterleri Sezen Aksu'ya vermediğimi sordu . Bende utanırım dedim.Sonra çok ısrar etti ve ben ellerim titreye titreye tam yakınıma geldiğin de verdim defteri. İnanamadım önce ,sonra Sezen Aksu eğildi ve söylediği şarkıyı benim önümde , bana baka baka söyledi. İnanın ben hayatım boyunca bu kadar güzel bir an yaşamadım ve yaşayacağımı da hiç sanmam. Bu kadar mı samimi , bu kadar mı içten olur bir insan.... Sonra tüm izleyicilere yorum yaptı ve o zaman ki eşinin olduğu sayfayı öptü ve o dudak izi hala duru ben de .İşte hayatımda duyduğum en güzel cümleyi söyledi . "Konser sonrasında yanıma gel " dedi. O an hissettiğim duyguları buraya yazmam imkansız. Mucizeydi bu ama gerçekti.
Konser bitti ... Ben bacaklarım titreye titreye kulise girdim. Ve ne göreyim elinde benim defterim inceliyor...Ve benim tam karşımda... Konuşamadım , kekeledim şimdi düşünüyorum da bayılmamışım çok şükür ki ...Oturduk konuştu inanamadı bunu yaptığıma... Sonra sarıldı bana ...Fotoğraf çektirdik ... Yanar diye bir kez daha .... O resimde bana nasıl sarılmış anlatamam... Parfümü üzerime sinmişti ve ben 3 gün ellerimi bile yıkamadım .... Uyuyamadım , inanamadım ama gerçekti ben SEZEN AKSU'YLA tanışmıştım.
Sezen Aksu şu an da sorsanız bu anı hatırlarmı bilmiyorum ama ben ne zaman kendimi şanssız hissetsem aklıma o gün gelir ve "saçmalama Özge " derim...Bana şans 1994 'de zaten güldü... Daha ne olsun ki...........
