ben suyumu kazandım da içtim
ekmeğimi böldüm de yedim
alkışı duydum, ihaneti gördüm
sesim de oldu sessizliğim de
seviştiğim de oldu benim
sen de başını alıp gitme ne olur
ne olur tut ellerimi
hayatta hiçbir şeyim
az olmadı senin kadar
ve hiçbir şeyi istemedim
seni istediğim kadar
sen de başını alıp gitme ne olur
ne olur tut ellerimi
ne olur, ne olur
Söz: cem karaca
Müzik: nil burak
Betty'nin Hayatı
26 Ekim 2011 Çarşamba
Bu Şarkıya Bayılıyorum Son Günlerde
12 06 1979 istanbul doğumluyum .Evliyim ve Ada isminde bir bebeğim var. Güzel olan herşeyi seviyorum , iyi kalpli insanları seviyorum .Ve bu blog da neyi sevdiysem , ne hissediyorsam onları yazıyorum .... sevgiyle kalınız
21 Ekim 2011 Cuma
Hayat Güzeldir Diyeceğim Ama İclal Aydın Gibi Olmak İstemiyorum :))))
Çoğu zaman bir olay olduğunda ya da ekstra birşey duyduğumda kendi kendime derim ki " yok artık bir yaşıma daha girdim " diye. Ve sanırdım ki artık olağan dışı bişey duymam . Ama yok işin aslı hiç öyle değilmiş . Hergün beni şaşırtacak olaylar oluyor. Düzgün insanların aslında ne kadar na düzgün , sessizlerin aslında ne kadar işini bilen , insanların ne kadar çıkarcı , özüyle sözünün bir olmadığını anlamaktan sıkıldım yahu . Sıkılmakla kalmıyorum şaşırıyorum. Vallahi insan kime güveneceğini şaşırıyor. Ya da kafanda tanımladıkların seni hayal kırıklığına uğratınca böyle bir 5- 10 dakika bakıyorsun duvara boş boş .
Ama yine de bu sıralar kafamı birşeye takmamaya çalışıyorum ama aynı zaman da güvenmeme egzersizleri yapmaya başladım bile. Hemen inanıyorum ya herşeye artık inanmak istemiyorum . Gerçeklere aydım sonun da :)
Ama anlayamadığım şu ki hayat zaten zor . Hele ki İstanbul'da yaşıyorsanız buna yaşamak değil hayat mücadelesi diyorsunuz . Neden insanların birbirleriyle kavgası? Sonsuza dek yaşayacak var mı aramız da ki mücadele ediyoruz birbirimizle? Hele ki gönül işleri olunca mevzu gerek var mı seven kalbi kandırmaya , sen mutlu olucan diye karşındakini üzmeye , yalan söylemeye. Herkes dürüst olsa , herkes yüreğiyle sadece yüreğiyle hareket etse hayat basit ama bir o kadar daha güzel olmaz mı ?
Bu hırs değil mi bizim içimizdeki iyi duyguları kemiren , bu ego değil mi kalpleri ağlatan , üzen?
Hayat güzel ama basit algılandığı sürece , hayat güzel yeter ki herkesin kalbi şeffaf olsun. Aşk diye birşey yok belki evet ama sevgi ve saygı var hem de herkesin yüreğin de hem de bedava ve sınırsız....
Keyifli günleriniz olsun ...
Sevgiyle
Özge
Ama yine de bu sıralar kafamı birşeye takmamaya çalışıyorum ama aynı zaman da güvenmeme egzersizleri yapmaya başladım bile. Hemen inanıyorum ya herşeye artık inanmak istemiyorum . Gerçeklere aydım sonun da :)
Ama anlayamadığım şu ki hayat zaten zor . Hele ki İstanbul'da yaşıyorsanız buna yaşamak değil hayat mücadelesi diyorsunuz . Neden insanların birbirleriyle kavgası? Sonsuza dek yaşayacak var mı aramız da ki mücadele ediyoruz birbirimizle? Hele ki gönül işleri olunca mevzu gerek var mı seven kalbi kandırmaya , sen mutlu olucan diye karşındakini üzmeye , yalan söylemeye. Herkes dürüst olsa , herkes yüreğiyle sadece yüreğiyle hareket etse hayat basit ama bir o kadar daha güzel olmaz mı ?
Bu hırs değil mi bizim içimizdeki iyi duyguları kemiren , bu ego değil mi kalpleri ağlatan , üzen?
Hayat güzel ama basit algılandığı sürece , hayat güzel yeter ki herkesin kalbi şeffaf olsun. Aşk diye birşey yok belki evet ama sevgi ve saygı var hem de herkesin yüreğin de hem de bedava ve sınırsız....
Keyifli günleriniz olsun ...
Sevgiyle
Özge
12 06 1979 istanbul doğumluyum .Evliyim ve Ada isminde bir bebeğim var. Güzel olan herşeyi seviyorum , iyi kalpli insanları seviyorum .Ve bu blog da neyi sevdiysem , ne hissediyorsam onları yazıyorum .... sevgiyle kalınız
16 Ekim 2011 Pazar
Özgürlük
Bazen sadece gözler konuşur...Birşey paylaşmazsınız ama çok şey oluyordur kalbinizde.... Bazen karışır kafanız inanamazsınız... Yalan deseniz değildir hatta gerçektir full ama siz konduramazsınız kendinize...Hayal edersiniz , hayal ettiğinize kızarsınız...Hayat değişiktir süprizlerle doludur...İnsanı insan yapanda hisleri , tutkuları değil midir zaten ? Engellemek niye ? Ayıplarla yaşanmamalı , içimizden geldiği gibi safça , bilinçsizce belki ama içinden geldiği gibi yaşamak değil midir asıl özgürlük...Şimdi soralım kendimize hangimiz özgürüz....
12 06 1979 istanbul doğumluyum .Evliyim ve Ada isminde bir bebeğim var. Güzel olan herşeyi seviyorum , iyi kalpli insanları seviyorum .Ve bu blog da neyi sevdiysem , ne hissediyorsam onları yazıyorum .... sevgiyle kalınız
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)