Blog yazanların hemen hemen hepsi bir "yaş 35" yazısı yazar adettendir. Ama ben 35 yaşına gireli 6 ay olmuş ama yazmamışım ... Yani aslında uzun süredir aklımda ama işte Adacıktan anca fırsat bulabiliyorum.
Şimdi yaş 35 bence ayma yaşı . Yani gerçeklere , kıymete , değerlere ayıyorsun . Ne biliyim aile , dostluk , özlem , vefa gibi unutulan değerlere ben daha da düşmeye başladım . İnsanlar bencilleştikçe ben 35'imde daha da fedakar olmaya başladım . İnsanlar bencilleştikçe daha da kırılmaya başladım. Ben 35 yaşını doldurdukça daha naif olmaya başladım. Belki de 35 yaşıma girişimle anne oluşumun aynı döneme denk gelmesi bunda etkili olabilir.
35 yaşıma kadar ben bir sürü anılar biriktirdim hayatımda . İnsan biriktirdim. Sadece biriktirmedim dosta dost kazandırdım . Geçenlerde eşim yine birşeye incinmişim bana çok doğru birşey dedi . Zaten sonrasında yazmaya karar verdim. Dedi ki " Ah be güzel karım ; hayatın insanları birbiriyle tanıştırmakla geçti , o yüzden şimdi inciniyorsun " . Ne kadar da güzel tespit etmiş.Yo ben aslında memnunum ama hadsizliğe , vefasızlığa gelemiyorum .
Ben istiyorum ki hayatıma giren dostlarım ( ki hepsi aynı değil , çok kıymetlilerim var ) işleri bitince , ya da kendileri farklı bir hayata geçtiklerinde kaybolmasın . Çok mu şey istiyorum acaba ? Yooo .... Bence değil ... Aynı zaman da aynı hayalleri kurmuş olduğun kişilerin senden alacağını aldıktan sonra saçma bahanelerle hoop kaybolması ne kadar sığar insanlığa , dostluğa... Özledim demek kadar güzel bir şey var mıdır dostun dostuna... Bana bir arkadaşım özledim dese koşarak giderim. Ben özledim diyipte azarlandığım dostlar gördüm. Ama ben aramızda mesafe olsa da , çocuğumuz olsada görüştüğüm dostlara da sahibim. Ben uslüb bilmeyen arkadaşa da sahibim , kırmadan konuşmayı beceren yüce dostlara da .... Ben sosyal medyayı yalakalık için kullananları da tanıyorum , güzel dileklerini iletmek için kullanan harika kalplileri de tanıyorum .
35 yaşımda ailemin kıymetini daha çok anlamaya başladım . Başta canım eşim ve canımdan öte sevdiğim kızım benim için herşeyden değerli . Annem , ablam , babam , yeğenlerim benim için öyle kıymetli ki .... İyi ki varlar. Ailemin diğer üyeleri hepsi iyi ki varlar. Ama hem 35 yaşında hem de anne olunca bakış açım öyle değişti ki bir kere delice gelebilir ama kızımı seveni , kızıma değer vereni daha çok daha çok seviyorum. Kimse kusura bakmasın garip bir annelik hali bu . Hiç ummadığım aile fertlerim ve arkadaşlarım kızıma daha düşkünken , daha değer verirken ; yüreklerine çok güvendiğim kişiler bir havalarda.
Bizi ne bu hale getirdi? Hayat mı zorlaştı? Yoksa insanlar böyleydi de ben mi yeni anlıyorum? Ben mi bir yer de hata yaptım ? Ben mi fazla önemsiyorum dostlukları , ailevi ilişkileri ? Ben mi fazla fedakarım , fazla ince düşünüyorum? Ama garip değil midir çevrendeki her arkadaşa aynı muamelenin yapılması , garip değil midir kimsenin kimseyi korumadığı bir dostluk ilişkilerinin olması , ayıp değil midir hayatının işine geldiği dönemde hayatım da olmanız ....
Bazen amaan Özge be boşver diyorum , bazen de inanın sorguluyorum . Çünkü ben yaşanılanları unutan , hep önüme , işime bakan biri olamıyorum . Kabalıklara gelemiyorum , ha söylenecek sözüm çok var ama sanıyorlar ki anlamıyorum hayır anlıyorum ama size anlatamam ki anlamazsınız. Siz kendi yalnız hayatınızda sağdan soldan aldıklarınızla yetiniyorsunuz , üstüne konuyorsunuz . Ben savaşamam sizle , ben uğraşamam bazılarınızla ...
İşte yaş 35 böyle bir yaş benim için . İncindiğim , sevindiğim , daha stebil yaşadığım bir yaş .
35'imde kimse ile kimseyi bir araya getirmek için uğraşmıyorum a geç kaldım zaten getirmişim getireceğimi , aaa canım niye aramıyorsun demiyorum çünkü aramıyorum artık . Görüşelim diyenle sadece görüşüyorum hem de koşa koşa gidiyorum bahane üretmiyorum bebeğim var diye. Bilirim ki isteyen insan görüşür .
Herkesin bir değeri var ve ben artık öyle davranıyorum. Evet geç aydım ama aydım ya siz ona bakın :)
A bu bloğu bile okuyan o kadar çok kişi , arkadaş var ki biliyorum . Ama hiç yazmamışım gibi , hiç okumamış gibi yapıyorlar. İşlerine geldiğinde hayatımın içine olanlar size sesleniyorum , sanmayın ki yorum yapmadığınızda ben anlamıyorum , içiniz içinizi yiyor ama çakmıyorum sanıyorsunuz çakıyorum deli :)
Yaşım olmuş 35 , aydım yeni daha , varsan varım yoksan yokum ; herşeyin farkındayım sanma ki susuyorum hayır gülüyorum . Hayat komik , hayat bana çok güzel.... Hayat hala güzel insanların varlığı ile beni mutlu ediyor. Kalbim öyle güzel ki yeni güzel kalpleri bir şekilde buluyorum .
Yani kısaca ne demiş benim canım Sezen'im " Benim Denge mi Bozmayınız "
Yazan : 35 Yaşında bir Betty
