Betty'nin Hayatı

2 Temmuz 2010 Cuma

Yeniden...


ÖĞRENDİM....

Uzun süredir yazmıyordum... Yazacak birşeyim olmadığından değil hayatın akışının hızlı olmasından dolayı...

2010 Temmuz ayındayız .Zaman ne çabuk geçiyor.Ucundan tutmaya çalışsamda hayal ettiğim 30'lu yaşlar bunlar değildi. Ama bazen hayat bize istediğimiz gibi davranmıyor. Bunu anlamak , bu duruma alışmak benim için çok zor oldu. Öyle anlar yaşarsınız ki hiç içinde olmayacağınızı düşündüğünüz hikayenin başrol oyuncusu olursunuz. Nefret etseniz de bu durumdan artık yapacak bişey yoktur. Rolünüzü oynar durursunuz. O hikayeyi herkes merak eder . Bazıları merakdan bazıları sizi düşündüğünden dolayı sorarlar hikayenizi. Ayırtedemezsiniz kim dost kim düşman. Önce üzülürsünüz , içinize kapanırsınız ,elersiniz insanları teker teker . Sonra umursamazsınız , kimseden sizi anlamanızı beklememeye başlarsınız çünkü sizi kimse anlayamaz ... Huy değiştiricem dersiniz sonra derin bir nefes alırsınız " tamam " dersiniz kendinizden emin bir şekilde "artık herkese ederi kadar değer vericem " dersiniz... Ama sonra bir bakarsınız ki hiç değişmemişsiniz yine almadan vermeye sonra üzülmeye devam edersiniz. Bu böyle bi kısır döngü devam eder gider....

Ağlardım her gece kimse bilmez...Sorgulardım neden ben diye .... Ama artık vazgeçtim , sorgulamıyorum hayatımı , kaderimi ... Sezen'imin dediği gibi "Gelsin hayat bildiği gibi gelsin..." Ne gelirse yaşıyorum , ne gelirse kabulum... Çünkü öğrendim başka şansımın olmadığını , öğrendim kaderin değişmeyeceğini... Öğrendim herkesin insan olmadığını ....