Betty'nin Hayatı

17 Şubat 2012 Cuma

Şubat 2012

Bu yazıya özel bir isim vermek istemedim. Nedenini bilmiyorum ama sadece yazmak yazmak istedim.

Öncelikle herkesin geçmiş sevgililer günü kutlu olsun... Sevgili kelimesi ne güzeldir. Sevgiden türemiş , kalple birleşmiş bir kelime. Hele ki sevdiğiniz gerçekse , yüreğiniz geçen zamana rağmen hala eski heyecanıyla atıyorsa ne mutlu bize ve bunu hisseden herkese.14 Şubat'ımı burada paylaşmıycam.... :))))

Efenim şubatı güzel kılan sadece sevgililer gününü kapsaması değil , ne biliym ayın kısa sürmesi , keyifli anların yaşandığı bir aydır. Bizde keyifli anlar koleksiyonumuza bir anı daha katmak için voleybol ekibi ile bir Kartepe Sapanca Turu yaptık geçen hafta. Bembeyaz yollarda sevdiğiniz ve sevdiklerinizle birlikte şu şehir yaşamından uzakta bir yerlere gitmek harika bir duygu. Daha otobüse biner binmez çeneler açıldı , eğlence  başladı .






Hatta yolda giderken fotoğrafçılığımıda konuşturdum diyebilirim ....:))
 Efenim önce turumuz bizi Sapanca'ya kahvaltımsı bir yere götürdü . Kahvaltımsı diyoruz çünkü serpme kahvaltının hakketen serpme olabileceğini , Eminönü'ndeki kuşlara yem serpercesine azcık olduğunu gördüğümüz için kahvaltımsı demek istedim :) Ama gönüller bir olunca , birde manzaramız muhteşem olunca kuru ekmek bile yenir dedik ve tadını çıkardık.




Sonra ver elini Kartepe yolları ...Şahane manzara eşliğine fotoğraf çeke çeke , tepeye tırmanış.


İşte benim objektifden bir resim daha ....

Ve kızak kiralama işlemleri ve kızak kayma zamanı. Yalnız yeni keşfettim ki ben bu kar sporlarına karşı gayet ilgisiz daha da acısı yeteneksizim. Yahu 3 yaşındaki minnaklar fıngır fıngır kayarken ben bi panik , bi beceriksizlik sormayın gitsin. Ama asıl nedenim bir çocuğa çarpma korkumdu. Yine de eğlenceliydi. Hatta kızaklar bizim atlaırmız oldu atımız orda otlayadursun şekilnde gezdik tozduk.



Benim tabi çocuk aşkım orda da depreşti ve bir çocuğu severken halasının ortaokuldan arkadaşım olduğunu gördüm ve yaklaşık 18 sene sonra tekrar karşılaşmanın haklı gururunu taşıdım . :)) Yani her yerde buluyorum birilerini.

Dönüş yolu tabiki Maşukiye'ydi . Şarap Evi'nde kısa bir ziyaret donmuş yerlerimizi şarapla açma seansı ve tabiki muhabbet.



Ve yorgunlukdan ölünmüş bir dönüş yolu. Takdir edersiniz kimsenin foto çekmeye hali kalmadığı için fotomuz yok. Akşam eve nasıl gittik nasıl uyuduk hiçbir fikrim yok  .Ama şunu söyleyebilirim ki dostluk bitmemiş kardeşim ...Fesatlıklara , kıskançlıklara rağmen halen devam eden birşeyler var bu hayatta .... İşte yukarıdaki insanlar bunlar ...Yüzün asılsa deli olur , mutsuz olsan koşar gelirler....Tabi bir tanesi daha özel benim için ... O kendini bilir ....:)))


Sonra şubatı güzel kılan anlara devam edeyim. Tamamen süpriz ki ben süprizlere bayılırım . Pazartesi akşamı yorgun argın eve gittim. Saçlar ensede toplanmış , sıfır makyaş sefil haldeyim. pazartesi yorgunluğu. Eve bir gittim ki benim has dostlarım bizim evde , kapı açıldı süprizzzzz diye bağırıyorlar. Hepsi bir süslü , sofralar hazırlanmış , şaraplar açılmış beni bekliyorlar. Önce bir korktum haliyle. Yahu diyorum 13 Şubat ne doğumgünüm , ne bayram ne bir arkadaşımın doğumgünü .Şaştım kaldım . Ama sonra bir öğrendim ki bir  kutlama vardı. Zor günlerimde yanımda olan dostlarım bunu atlattığım ve daha güzel günlerin beni beklediklerini düşündükleri için bana süpriz yapmışlar. İŞte gözyaşlarımın biriktiği bir an . İyi ki varlar. Temiz kalpliler temiz kalplileri buyluyor bir yerde .Arada arıza olanlar çıksada hepsinin canı sağolsun..... Güldük , eğlendik,şaraplarımızı içtik ...Hediye almışler bir de bana mutlu oldum...KOnu bendim aslında ama konu bizim kocaman yüreklerimiz di ...Konu dünya dursa da biz birbirimizin arkasındayız dı...İyi günde kötü günde birlikteyizdi konu.... İşte bugünler neden kıymetli biliyormusunuz , birincisi kimin ne olduğunu bir kez daha anlıyorsunuz , ikincisi dostluğun önemini bir kez daha kavrıyorsunuz. Bu yazıda resmi olan herkes iyi ki varsınız....



İçiniz sevgiyle dolsun
Özge