Büyüdüm...Büyüdüğümü geç anladım ama büyüdüm.İnsan yaşı ilerledikçe anlıyormuş . Pembelerin gerçekten pembe olmadığını çoğu zaman . Aslında işin özü kimse için kendini hırpalamaya değmeyeceğini , istemekle işlerin yürümeyeceğini , tek başına mutluluk dilekmekle mutlu olunmayacağını anladım . O yüzden hayatı akışına bıraktım. İşin ilginç tarafı bu durumdan şikayetçide değilim. Kaderin önüne geçilmiyormuş , planlar sadece işyerlerinde yapılması gereken ve işe yarayan bir durummuş. İnsan hayatının planını yapamıyormuş . Hani bir söz vardır ya " Hayat siz onla ilgili planlarınızı yaparken yaşadıklarınızdır " diye.Ne kadar doğru olduğunu şimdi anlıyorum.
O yüzden şimdi daha huzurluyum ...Umursamadan yaşamak , sabırsızca bekleyip hayatın getirdiklerini görmek güzelmiş...Anı yakalamak ve o anın tadını çıkarmakmış esas olan ...
