Betty'nin Hayatı

29 Mart 2009 Pazar

En Uzak Mesafe....




canım yeğenlerim Matthew ve Melisa ...



HAYAT BAZEN...


Hayat bazen acımasızdır...Öyle bir hal alır ki birden bire umutsuz olursun , mutsuz olursun...


İşte ben bu haldeyim...Gözlerim yaşlı , dilim suskun artık...İnsanın yaşı ilerlediği için mi yoksa yaşadıklarından mı bilmem artık güneşli bir gün bana neşe vermiyor , artık denize bakınca gülümsemiyorum.... Ve en kötüsü artık hayal kurmuyorum... Nermin Bezmen 'in bir kitabında şöyle bir temenni vardı ve çok hoşuma gitti. Sizinle de paylaşmak isterim " Tek duam , kaderin , hayallerini ve hayal gücünü kırmasın ".


Ne kadar güzel değil mi ?... Hayat hayal kurdukça güzelmiş...Ben bunu anladım biraz geç oldu ama anladım...Hayal kurmak güzeldir hele ki hayalleriniz benim eskiden olduğu gibi ulaşılabilecek ve basit hayallerse....Ama ben öğrendimki hayallerimiz çevremizdekilerin , yakınımızdakilerin hayalleriyle örtüşürse insan mutlu oluyormuş ...


Artık ne hayal kuruyorum , ne eskiden gülümsediklerime gülümsüyorum. Benim payıma düşen başkalarının mutluluklarından mutluluk çıkarmak düştü...


Sizin payınıza kendi mutluluklarınız düşsün...Kaderiniz hayallerinizi engellemesin...


HAYALLERİ OLAN HERKESİ KUCAKLIYORUM....


SEVGİYLE KALIN ...


ÖZGE TOKMAN