Betty'nin Hayatı

2 Nisan 2015 Perşembe

Ben En Çok Anne Olmayı Sevdim

Hayatımızda daha doğarken bir çok sıfatla doğuyorsun ... İlk evlat oluyorsun . Belki yeğen oluyorsun. Büyüdükçe yeni yeni sıfatlar yeni yeni görevlerin oluyor . Öğrenci oluyorsun mesela. Okula başladığın andan itibaren uzun uzun yıllar öğrenci oluyorsun . Öğretmenlerine , ailene , kendine karşı sorumlulukların , eğlencelerin oluyor . Ben hayatımın her döneminde çok sevdim öğrenci olmayı . Okullarımı sevdim , öğretmenlerimi sevdim . Eğlendim hep .

Evlat olmayı sevdim annemi , babamı ... Kardeş olmayı sevdim hele ki ablamın kardeşi olmayı ... Ben hep sevdim ablamı  ,onun kardeşi olmayı , beni kollamasını ... Evlat olmayı , kardeş olmayı iyi ki varsın denilmesini sevdim ...

Yeğen , teyze , kuzen olmayı çok sevdim... Ailenin ne önemli olduğunu öğrendim hele ki yaş ilerleyince .... Kuzenim denilmesini sevdim , yeğenim benim denilmesini sevdim... canım yeğenlerimin bana teyze demesine aşık oldum çok sevdim...

Arkadaş , dost olmayı sevdim... İyi de oldum ... Zaman zaman kazık yesem de sevdim ben arkadaşları ... Dost olmayı sevdim ... Sır saklamayı , dertleşmeyi , eğlenmeyi çok sevdim ben ...

İş hayatına başladım ... Uzuun yıllar çalıştım çalışan olmayı sevdim... Bana iş verilmesini , patronlarımı sevdim ...Başarılı işler yaptığımda takdir edilmeyi sevdim... İş hayatında bozulmaları bile sevdim ben ... Para kazanmayı sevdim . Yönetici olmayı sevdim ... Birlikte çalışmayı üretmeyi çok sevdim...

Eş olmayı sevdim ... Eşimin beni sevmesini , akşamları işten gelince kavuşmayı , değer verilmeyi , aşkı çok sevdim ben...

Ama en çok ANNE olmayı sevdim ben ...9 ay karnımda taşımayı sevdim... 2014 7 Ocak ta aldım kucağıma kızım Ada'yı . O günden beri hayatım değişti ... Artık bambaşka bir özge oldum ... Herşeyi bıraktım . İşimi , kendimi... Varsa yoksa Ada ... 

Not : Ada şimdi 15 aylık :) 

Ada'yı çok seviyorum  ben ... Tüm bebekleri severken kendi canımı doğurdum. Eşime daha çok aşık oldum , daha çok ağladım , daha çok güldüm . Hiç yapmadığım şeyleri yaptım . Tüm anneler gibi aslında ... Her annenin duyguları aynı ama tepkileri başka... Ben Ada'ya bağımlı olmayı sevdim , ben ona bağımlı yaşamayı seçtim. 

Ben emzirmekten korkarken en büyük hobim emzirmek oldu... Bebeğimsiz birşey yapmak zevk vermez oldu... Çok sosyal biriyken artık stebil bir yaşantım var ve işin daha ilginci ben çok memnunum . Bir insan düşünün ki el kadar bir bebe kaka yapınca sevinçten dört köşe olsun , yemek yiyince kendi doymuş gibi olsun... 

Ben en çok anne olmayı sevdim ... Bir insanın;  hem de kendi evladının büyümesine şahit olmayı sevdim.. Hayat da herşey yalanken bir bebeğin gerçek duygularıyla hareket etmesini sevdim... 

Yürürken mutlu olmasını , birşey keşfettiğinde kahkaha atmasını seviyorum ben ... Artık aldığım bir eşya beni eskisi gibi mutlu etmiyor . Artık sadece bana olan davranışlar değil kızıma olan davranışlarda beni etkiliyor. Kızımı özlemeyen , kızıma değer vermeyen benim ayağıma altınlar serse boş benim için ...

Onun için en iyisini yapmaya çalışıyorum . Onu mutlu etmek , ileride iyi ki de benim annem Özge dedirtmek benim tüm çabam . O yüzden sık sık foto çekiyorum , o yüzden anıları olsun diye uğraşıyorum . Her anne özeldir ben de özel olmak istiyorum . 

Evlat olmak , öğrenci olmak , dost olmak , kardeş olmak ,çalışan olmak... Hepimizin sıfatları bunlar ama ben Anne olmayı sevdim... 

Sevgiyle kalın 
Betty 


Hiç yorum yok: