Bize Ne Oldu ?

 Son zamanlarda ülkemiz de yaşananları artık hiçbirimiz kaldıramıyor. Artık ne kendimizi güvende hissediyoruz ne huzurumuz kaldı . Aynı zaman da doğal olarak mutsuzuz da . Eski fotoğraflara bakıyorum hepimiz daha ışıl ışıl , daha mutluyuz . Peki ne oldu bize? Biz bize yeterken neden kimse eskisi gibi değil . Cevabı kendimce veriyorum. Buyrunuz efendim. 

Belki yaşadıklarımız belki hayat şartları bilemiyorum ama bazı değerlerimizi unuttuk , bencilleştik. Bencilleştiniz , çünkü ben hala yüreğimi korumaya çalışıyorum birkaç kişi ile. Eskiden bir dost , akraba , yakın hissettiğimiz kim varsa zor günler de sıkıntılı günlerde destek olurdu birbirine. Şimdi hiç biri kalmadı . Sezen'imin dediği gibi "Şimdi bir semt adı Vefa ". Bir bakın etrafınıza , konuşmalarınıza . Bir yakınıza moralim bozuk dediğimiz de aldığımız cevap benim de , çok kötüyüm cevap ben de valla , çok yorgunum ay sen bi de beni gör , param yok sıkıntıdayım a benim de kredi kartım ne geldi bir bilsen . Derde dertle cevap veren bir toplum olduk farkında mısınız ? Bu mudur ? Sahi biz bu hale mi geldik ? 

Olması gereken şu değil mi :  Çok kötüyüm diyen birine telefon açıp hadi gel bi kahve içelim demek , çok yorgunum diyen bir arkadaşımıza hadi geliyorum birlikte kafa dağıtalım , param yok dediğinde sana nasıl yardımcı olabilirim demek ne zaman kayboldu. Biraz palazlanan bir havalara giriyor , biraz düşsen aman bananeler havada uçuyor . Biz bireysel olarak iyiliği kaybettik , toplum ne yapsın . Biz dostlarımızı , kardeşlerimizi kırmışız tanımayanlar birbirlerini kırmış kimin umrunda. 

Cümleler önemli , kelimeler kıymetli . Düşünerek konuşun , yüreğinizi sıcacık tutarak cümle kurun. Zor gününüz de yanınızda olan kıymetli olsun , hissettirin. Zor seviyoruz kardeşim biz zor. Zor insan kıymetli yemin ederim. Öyle çok örneklerim var ki . Halbu ki kolay olmak , sevmek , sevgiye sevgiyle karşılık vermek , vefa , dostluk , yürekleri mutlu etmek , insanları gülümsetmek , kibar olmak .... Bunların hepsi bedava, bunların hepsi bizi kurtaracak , bunların hepsi yeniden toparlanmamızı sağlayacak . 

İyi ki varsın demek nasıl güzeldir bilseniz , bunu diyince iyi ki varız ı duymak nasıl iyi gelir biliyor musunuz ? Çok basit şeyleri neden zorlaştırıyoruz? Hayatı kolaylaştıralım ne olur . Sevgi , saygı ve kıymetle çözülür herşey . 

İyi bakın kendinize . 

Özge 

İnsanlık Öldü mü : Maalesef

 Yaşamımın her alanın da önce insan olmayı önemserim. Gün sonunda yatağa yattığım da kimseyi kırdım mı , birini gülümsettim mi diye sorgularım hep . Gittiğim bir restoranda garsonun iyi yürekli tavrı , trafik de birinin kibarca bana ya da birine yol vermesi , herhangi bir nedenle birinden duyulan güzel söz, yaptığın bir işte bir dostun ya da arkadaşın yüreklendirmesi , takdir etmesi benim için çok kıymetlidir. Gündelik yaşam da daha iyi bir arabaya binmek  , daha iyi bir tatile gitmek  , sosyal medya da daha iyi pozlar vermek adına insanlığımızdan uzaklaştığımızı hissediyorum. Farkında mısınız eskiden insanlık , dostluk , arkadaşlık adına ne varsa ne kıymetliyse artık günümüzde hiçbir kıymeti yok. Kalbim buna izin vermese de artık insanlık oyununun bu şekle girmesine alıştım. İtiraz ettiğim şeyleri artık içim de sindirerek kimseye yansıtmıyorum. Ve ben insanlığımı yitirmeden yaşamaya devam ediyorum . Bir konu hakkında üzülen yakınımın yanında olmaya , ben de varsa olmayana vermeye , mutlu ve hüzünlü günler de yakınlarımın yanında olmaya , canını asla acıtmamaya devam edeceğim. Çünkü ben de böyle besleniyorum, böyle uçuruyorum kalbimdeki kelebekleri . Ama dengeler değişti a dostlar. Yeni yaşam da bunlara yer yok. Kıymetli olan zor olan artık. Biz zor günlerimiz de yanımız da olanı yücelendirmeyi , onu mutlu etmeyi , kaybetme duygusunu çoktan yitirmişiz. 

Çocukluğunuzdaki anlara bir dönün. Ailemiz de , komşularımız da şu cümleleri ne çok duyardık . ' Canım komşum en zor anım da bana koştu , can dostum beni kimselere değişmez , işte bu ve buna benzer sebeplerden ben onu kıramam, göz yaşına kıyamam , ne günlerimiz oldu o günleri yok sayamam 'tanıdık geldi değil mi ? Ama şimdi şu sözleri duyuyor musunuz ? Ben duymayalı epey oldu , kendi içim de yaşıyorum öyle davranıyorum ama artık yok . Tükendi . Bitti. Ve MAALESEF İNSANLIK ÖLDÜ.